رابطه عدالت سازمانی و مقاومت فردی در برابر تعهد به تغییرات برنامه ریزی شده سازمانی

پژوهش حاضر با هدف مطالعه ی رابطه ی عدالت سازمانی و مقاومت فردی در برابر تعهد به تغییرات برنامه ریزی شده سازمانی، در سه سازمان دولتی(سازمان استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران)، عمومی(معاونت آموزش شهرداری تهران) و خصوصی(شرکت فولاد جهان نور) طی مدت 10 ماه به اجرا درآمد. جامعه ی آماری این تحقیق متشکل از تمام مدیران و کارکنان، 1050 نفر برآورد گردید که در نهایت با استفاده از فرمول کوکران و با استفاده از نمونه گیری طبقه ای متناسب، حجم نمونه 281 نفر تعیین شد و با استفاده از ابزار پرسشنامه مشتمل بر 47 سوال، داده های مورد نیاز جمع آوری گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده نیز از دو نرم افزار spss و mintab بهره برده شد. در این پژوهش 2 فرضیه اصلی و 6 فرضیه فرعی مورد آزمون واقع شد؛ فرضیه اصلی اول به شرح "عدالت سازمانی، رابطه مستقیم با تعهد برای تغییرات سازمانی در جامعه مورد نظر دارد" با میزان ضریب همبستگی 325/0 مورد تایید قرار گرفت. فرضیه اصلی دوم به شرح "مقاومت در برابر تغییرات سازمانی، رابطه معکوس با تعهد در برابر تغییرات سازمانی در جامعه مورد نظر دارد" مورد تایید قرار نگرفت و لذا هیچ ارتباط معنی داری بین این دو متغیر مشاهده نشد. نتایج حاصل از بررسی سایر فرضیه ها نیز به شرح زیر حاصل شد: - درک مدیران و کارکنان از عدالت سازمانی، ارتباط مستقیم با تعهد عاطفی برای تغییرات سازمانی در جامعه مورد نظر دارد. - درک مدیران و کارکنان از عدالت سازمانی ارتباط مستقیم با تعهد مستمر برای تغییرات سازمانی در جامعه مورد نظر ندارد. - درک مدیران و کارکنان از عدالت سازمانی ارتباط مستقیم با تعهد تکلیفی برای تغییرات سازمانی در جامعه مورد نظر دارد. - مقاومت مدیران و کارکنان نسبت به تغییرات سازمانی، ارتباط معکوسی با تعهد عاطفی برای تغییرات در جامعه مورد نظر ندارد. - مقاومت مدیران و کارکنان نسبت به تغییرات سازمانی، ارتباط معکوسی با تعهد عقلایی برای تغییرات در جامعه مورد نظر ندارد. - مقاومت مدیران و کارکنان نسبت به تغییرات سازمانی، ارتباط معکوسی با تعهد تکلیفی برای تغییرات در جامعه مورد نظر دارد.